Opracowanie ekofizjograficzne to ustawowo określony dokument, który stanowi rodzaj studium nad walorami, zasobami a także cechami środowiska przyrodniczego. Opracowania ekofizjograficzne sporządzone są dla potrzeb prac planistycznych w kwestii zagospodarowania przestrzennego, stanowią podstawę do realizacji zasady zrównoważonego rozwoju.
Do jakich celów powinny być sporządzone opracowania ekofizjograficzne?
Opracowania ekofizjograficzne należy sporządzić nie tylko do projektów planów zagospodarowania przestrzennego województw, ale również do projektów studiów uwarunkowań oraz kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, czy projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Struktura środowiska przyrodniczego
Opis najbardziej istotnych cech komponentów środowiska, do których należy zaliczyć nie tylko cechy litologiczne powierzchniowych utworów geologicznych, ale także spadki i ekspozycje terenu, wysokość nad poziomem morza, sieć wodną, warunki topo- lub makroklimatyczne, głębokość występowania wód gruntowych, roślinność rzeczywistą, typy gleb. Warto mieć na uwadze, że analizy prowadzone w opracowaniu ekofizjograficznym powinny być adekwatne do skali opracowywanego dokumentu.
Skutki zmian w środowisku przyrodniczym powodowane przez działalność antropogeniczną
Warto pamiętać, że stopień degradacji środowiska może być określony w sposób jakościowy opierający się na różnego rodzaju obserwacjach, albo ilościowy – przeważanie na bazie pomiarów monitoringowych cech fizycznych, a także chemicznych danego środowiska. Należy zdawać sobie sprawę, że bardzo często wiedza dotycząca skutków degradacji środowiska jest ograniczona przede wszystkim przez brak pomiarów jakości środowiska. W takich sytuacjach konieczne jest posłużenie się metodami pośrednimi, do których należy zaliczyć modelowanie rozkładów zanieczyszczeń na podstawie danych o lokalizacji, a także emisji ze źródeł czy strukturze i funkcjonowaniu środowiska.